Dous poemas para Xabier P. DoCampo
José António Gomes é un escritor portugués de literatura para a rapazada, poeta e profesor de literatura na Escola Superior de Educação do instituto Politécnico do Porto.
Xabier P. Docampo tivo moita relación con Portugal e participou nos primeiros programas que se fixeron para dar a coñecer os clásicos galegos e portugueses a un lado e outro da fronteira. Xunto con outras persoas (escritoras, bibliotecarias, profesoras…) acudiu ao Roteiro dos escritores do Douro en outubro de 2003. Máis tarde, en 2006, participou noutro programa, “Estafeta do conto”, que naceu coa idea de favorecer o coñecemento das literaturas galega e portuguesa nos respectivos países.
Promovido pola Delegação Regional de Cultura do Norte e a Xunta de Galicia, escolléronse 16 espazos culturais, maiormente bibliotecas, de Galicia e do Norte de Portugal nos que se estableceu un contacto directo cos creadores e creadoras. Cada centro foi visitado por un escritor e unha escritora que tiveron como cometido elaborar unha parte dunha historia contado coa axuda dos rapaces e as rapazas.
O proxecto concretouse en dous libros. O primeiro, Pasos de música, camiños de auga / Passos de música, caminhos de água, escrito por Ana Luísa Amaral, Fina Casalderrey, Vergílio Alberto Vieira e Xabier DoCampo, foi ilustrado por Xosé Cobas. O segundo, Como um pé-de-vento / Como un golpe de vento, escrito por Gloria Sánchez, João Pedro Mésseder (nome literario de José António Gomes), Paco Martín e Anabela Mimoso, foi ilustrado por António Modesto. Destes e doutros encontros xurdiron fondas relacións de amizade entre creadoras e creadores de ambos os lados da fronteira.
Xavier Senín
Publicamos a seguir dous poemas para Xabier P. DoCampo, de João Pedro Mésseder e de José António Gomes:
Xabier P. Docampo
Esta é a noite do amigo
do amigo que saiu de vez
que saiu de vez da nossa casa
esta é a noite longa que não passa
Porto, 26-6-2018
João Pedro Mésseder
Xabier P. Docampo
Xabier
que grão de voz
que olhar e que sorriso
que gargalhada
de fazer os astros
os outros
gargalhar.
Xabier
que brilho em ti
que de ti se desprendia
e caía sobre nós
como partilha.
Xabier
que viagem era
viajar em ti
nas tuas palavras
tua velha arte
sempre nova
de contar
e de viver contando
e de contar vivendo por dentro do contar.
Xabier
maravilha de estar
estando em ti
contigo
tu que a Portugal querias bem
como a ti Portugal queria bem
porque te amávamos nós
te amamos nós
e te amaremos sempre
nós os que
perdidos hoje
te perdemos.
Porto, 26-6-2018
José António Gomes
